Een cao moet regelmatig worden aangepast. Niet alleen om er nieuwe cao-afspraken aan toe te voegen, maar ook om bestaande afspraken aan te passen aan veranderde wetgeving. In de cao gaat het om de rechten en plichten van de werknemer en de werkgever. Om te weten wat die rechten en plichten zijn, moet je ze kunnen vinden. De indeling van een cao moet dus logisch zijn. Maar die logica was door het jarenlang toevoegen en schrappen van cao-bepalingen enigszins verloren gegaan. En als je vindt wat je zoekt, moet je ook nog kunnen begrijpen wat er staat. Het taalgebruik was echter op veel punten verouderd en soms onnodig formeel. Daarom hebben cao-partijen besloten ‘groot onderhoud’ te plegen aan de structuur en tekst van de cao.
